Dziś (21 stycznia) świętują wszystkie babcie w Polsce, niezależnie od wieku i tego, czy mają wokół siebie grono wnucząt. Chociaż wizerunek i rola społeczna współczesnej polskiej babci mocno się zmieniła, jedno pozostaje bez zmian – babcia to wzór i prawdziwy skarb, o którym zawsze warto pamiętać, nie tylko w dzień jej święta.
Niegdyś kojarzone były przede wszystkim z „instytucją” bezpłatnej pomocy nad wnukami. Prowadząc życie emerytek i rencistek, miały przecież mnóstwo czasu, aby pomagać zapracowanym dzieciom, a niekiedy wręcz wychowywać wnuki. Obecnie nikogo już nie dziwi pracująca babcia, która niekoniecznie spędza 3/4 dnia w kuchni, lecz ma własne wyzwania zawodowe, sprawnie porusza się w internecie, uprawia sport czy chętnie wyjeżdża na zagraniczne wycieczki. Niektóre babcie wręcz nie życzą sobie, aby nazywać je w ten sposób, mimo że mają kilkoro wnucząt.
Dzień Babci w Polsce obchodzi się od 1964 roku. Na pomysł zorganizowania takiego święta wpadła redakcja pisma „Kobieta i Życie”. Idee podchwyciły inne media i wkrótce święto weszło na stałe do polskiego kalendarza. Niewiele później narodził się też Dzień Dziadka. Tego samego dnia, 21 stycznia, świętują również babcie w Bułgarii i Brazylii.
W USA i Kanadzie we wrześniu obchodzi się Narodowy Dzień Dziadków – nie ma tam podziału na święto Babci i Dziadka. Tego dnia najczęściej można usłyszeć specjalny utwór „A Song For Grandma And Grandpa”, a dziadkowie otrzymują niezapominajki w różnej formie jako symbol tego święta.
Zarówno w Polsce, jak i za oceanem, święto ma to samo znaczenie – przypomnieć, jak ważną rolę w życiu dziecka odgrywają babcie. Wszystkim babciom pragniemy więc złożyć najcieplejsze życzenia, przede wszystkim za nieodzowną pomoc przy kształtowaniu osobowości młodego człowieka – jego moralności, odpowiedzialności i uprzejmości wobec innych.
